We zijn weer thuis
Door: me, myselff and I
Blijf op de hoogte en volg Hidde
15 April 2020 | Nederland, Bredevoort
We zijn weer een maand verder en op het moment ben ik weer terug in Nederland. In Bredevoort om nog preciezer te zijn, terug bij mijn ouders in huis. Thuis doe ik niet veel meer dan sporten en achter mijn laptop vergaan vanwege het Covid-19 virus natuurlijk.
Na mijn laatste blog is het snel gegaan. Na een goed overleg met mijn broer te hebben gehad en aandringen van mijn ouders had ik besloten om ook Indonesië te verlaten. Samen met Isa heb ik Indonesië verlaten, de vlucht ging goed en we hebben onderweg geen problemen gehad. In totaal duurde de vlucht 34 uur met daarna nog een autorit van drie uur. Dit is omdat we eerst naar Tokio waren gevlogen en daarna naar Frankfurt, er waren namelijk nauwelijks meer vluchten naar Amsterdam over. Op het vliegveld in Frankfurt had ik het nog even gezellig met de douane, ze wilde mij namelijk niet binnen laten. Naar hun idee zaten de grenzen al op slot en zou ik vast zitten in Duitsland. Nadat ik uitlegde dat dit niet het geval was en mijn vader al klaar stond kon dit na een snel belletje makkelijk opgelost worden. Grappige was wel dat de communicatie in het Engels ging maar ik wel Duits kan verstaan. Dus toen ze over mij gingen overleggen met het idee dat ik het niet verstond konden ze het minder waarderen toen ik in het Duits reageerde.
Indonesië mis ik erg op het moment, in mijn hoofd probeer ik uit te vogelen of ik nog een keer terug kan voor een langere periode om zo mijn to-do list af te tikken. Het is fijn dat iedereen in mijn omgeving nog gezond is en dat de minor gewoon afgerond kan worden.
Hierbij eindigt dus mijn reis en deze blog. Hopelijk kan ik nog een keer terug maar voor nu, hoi
Na mijn laatste blog is het snel gegaan. Na een goed overleg met mijn broer te hebben gehad en aandringen van mijn ouders had ik besloten om ook Indonesië te verlaten. Samen met Isa heb ik Indonesië verlaten, de vlucht ging goed en we hebben onderweg geen problemen gehad. In totaal duurde de vlucht 34 uur met daarna nog een autorit van drie uur. Dit is omdat we eerst naar Tokio waren gevlogen en daarna naar Frankfurt, er waren namelijk nauwelijks meer vluchten naar Amsterdam over. Op het vliegveld in Frankfurt had ik het nog even gezellig met de douane, ze wilde mij namelijk niet binnen laten. Naar hun idee zaten de grenzen al op slot en zou ik vast zitten in Duitsland. Nadat ik uitlegde dat dit niet het geval was en mijn vader al klaar stond kon dit na een snel belletje makkelijk opgelost worden. Grappige was wel dat de communicatie in het Engels ging maar ik wel Duits kan verstaan. Dus toen ze over mij gingen overleggen met het idee dat ik het niet verstond konden ze het minder waarderen toen ik in het Duits reageerde.
Indonesië mis ik erg op het moment, in mijn hoofd probeer ik uit te vogelen of ik nog een keer terug kan voor een langere periode om zo mijn to-do list af te tikken. Het is fijn dat iedereen in mijn omgeving nog gezond is en dat de minor gewoon afgerond kan worden.
Hierbij eindigt dus mijn reis en deze blog. Hopelijk kan ik nog een keer terug maar voor nu, hoi
-
15 April 2020 - 10:30
Kees-Jan:
Leuke blog, fijn dat je goede herinneringen aan Indonesië overgehouden hebt. Ga je nog een keer terug?
Probeer de tijd thuis ook te genieten, tijd met je familie is ook erg kostbaar en komt niet zo snel terug! Blijf gezond.
Kees-Jan -
15 April 2020 - 10:36
Hidde Wensink:
Ik ga zeker proberen om nog een keer terug te gaan. Wanneer weet ik niet, misschien volgend jaar (aangezien ik toch een jaartje over doe) of na mijn studie als een tussenjaar. Het hangt er maar net allemaal van af of het realiseerbaar is met de kosten en situatie in de wereld.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
